Woda – przyjaciel i zagrożenie

Woda to żywioł, który od wieków fascynuje, relaksuje i przyciąga ludzi w czasie wolnym. Latem chętnie spędzamy czas nad jeziorami, rzekami, morzem czy zalewami. Kąpiele, pływanie, spływy kajakowe czy żeglowanie – to formy aktywności, które łączą pokolenia i przynoszą ogrom radości. Niestety, co roku wakacje przynoszą także tragiczne wiadomości: kolejne osoby toną w polskich wodach. W sezonie letnim 2024 (od czerwca do sierpnia) utonęły aż 193 osoby. Łącznie, od stycznia do końca września – 347 osób straciło życie w wodzie (źródło: Komenda Główna Policji, statystyki utonięć). To liczby, które nie mogą przejść bez echa. Ich wspólnym mianownikiem najczęściej jest: kąpiel w miejscu niestrzeżonych.

Dlatego pierwszą i najważniejszą zasadą bezpiecznego wypoczynku nad wodą jest: KORZYSTAJ Z MIEJSC DO TEGO WYZNACZONYCH – czyli strzeżonych kąpielisk. To nie slogan, a zalecenie, które może uratować życie.

Czym jest kąpielisko strzeżone?

Kąpielisko to miejsce przeznaczone do kąpieli, zorganizowane i zgłoszone przez samorząd, zatwierdzone przez odpowiednie służby: sanepid, Wody Polskie, i zarządzane zgodnie z przepisami prawa. Każde kąpielisko:
- ma wyznaczone strefy do pływania, oznaczone bojami;
- posiada obsadę ratowników wodnych;
- podlega kontroli sanitarnej jakości wody,
- oferuje dostęp do infrastruktury (toalety, punkty pierwszej pomocy, tablice informacyjne),
- działa tylko w określonych godzinach i dniach sezonu.

W 2024 roku w Polsce funkcjonowały 738 wyznaczone kąpieliska, a ich rejestr był dostępny na stronie Serwisu Kąpieliskowego Głównego Inspektoratu Sanitarnego. Najwięcej kąpielisk działało w województwach:
- pomorskim – 116,
- warmińsko-mazurskim – 79,
- wielkopolskim – 77,
- zachodniopomorskim – 71.
To pokazuje, że bezpieczne miejsca do kąpieli są łatwo dostępne – zarówno nad morzem, jak i na Mazurach czy w centralnej Polsce.

Co odróżnia kąpielisko od „dzikiej plaży”?

Choć woda w rzece lub jeziorze może wyglądać zachęcająco, nie oznacza to, że kąpiel w tym miejscu jest bezpieczna. Dzikie plaże, nieoznaczone brzegi i nielegalne „kąpieliska” tworzone spontanicznie przez turystów to pułapki, w których każdego roku giną ludzie. Co je odróżnia od kąpielisk?

Brak ratownika – to kluczowy czynnik. W sytuacji zagrożenia nikt nie udzieli pomocy, nikt nie zauważy, że coś się dzieje.

Nieznane dno i głębokość – spadki dna, wystające korzenie, kamienie, wraki lub zatopione przeszkody mogą prowadzić do urazów lub utonięcia.

Brak kontroli sanitarnej – woda może być skażona bakteriologicznie, co grozi infekcjami skórnymi, żołądkowymi, a nawet chorobami pasożytniczymi.

Brak oznakowania – w dzikich miejscach nie ma tablic informacyjnych, flag ostrzegawczych czy systemu wczesnego ostrzegania przed zjawiskami atmosferycznymi.